Voor de deur

Mag ik je laten weten…

Ja – rustig maar, ik blijf hier wel staan.
Nee – ik zal niet binnen komen. Houd de deur maar dicht.

Maar mag ik je laten weten,
dat ik het soms moeilijk vind, je te vergeten?
Dat ik me herinner, hoe mooi het was met jou?

Nee – we kunnen niet meer terug.
Ja – ik ging ook bij je weg.

Maar hoe is het nou met jou?
Ben je mij al vergeten, ben je boos,
verdrietig omdat je me mist?

Nee – dat gaat me ook niets aan.
Ja – ik heb het fout gedaan.

Maar ik kon niet anders, geloof me.
Ik ga nu weer. Echt, dit keer.
Sorry dat ik je stoorde.

Nee –  ik wil niet binnen komen.
Ja – …

… ik ook van jou.

De eenzaamste mens

De eenzaamste mens loopt ’s nachts over straat
Gaat zitten op een bankje – en staat weer op
Hij rookt een sigaret. En denkt aan haar

De eenzaamste mens kijkt weer op haar telefoon
En ziet dat hij nog altijd niet heeft gebeld
Of iemand anders

Het gaat goed, zegt de eenzaamste mens
Verdriet dat te zwaar is – zo is zijn ervaring –
Kan niet worden gedeeld