Lokatie: Overal waar mijn mobiele telefoon en internet aanwezig zijn.
Tijd: Sinds een paar maanden.
Gevoel: Ongemak.
De kwestie: ik voel me niet meer thuis in mijn sociale leven. Weet niet goed hoe ik me moet gedragen. En wat ik daar met mijn vrienden wil delen.
Dit is niet de eerste keer dat ik me zo voel, realiseer ik me. Vorig jaar kwamen allerlei mensen uit mijn middelbare-schooltijd me hun vriendschap aanbieden. En dit terwijl ik dacht dat ze ergens anders leefde. Na enige tijd heb ik hen toen geaccepteerd. Ook al hadden we elkaar minstens zeven jaar niet gezien of gesproken. En gaan we dat de komende zeven jaar waarschijnlijk ook niet doen. Sommige vriendschappen blijven. Blijkbaar.
Maar nu is de situatie ingewikkelder. Mijn predikant vraagt namelijk of ik vrienden met haar wil worden. En ze is niet de enige. Mijn baas meldt zich. Mijn supervisor. Nog een dominee. Mijn (hoge) leraren. Collega’s. Mensen met wie ik nog hoop samen te werken.
Inger van Nes 