Slapende trammetjes

Het is zo’n avond, vanavond
Waarop ik thuiskom
maar nog niet thuiskomen wil

(Mijn hart bonst
Ik voel je kus nog op mijn huid
Mijn voeten zijn nog niet uitgedanst)

Ik loop naar het einde van mijn straat
Naar het bankje aan het water
Zo roerloos donker, zo stil